Ερείπια παλιάς μνήμης που η σκουριά κατατρώει την ύλη τους. Σαν δίπολο, σαν μαγνήτες μιας έλξης ζοφερής, σαν συντρίμμια που περικλείουν έναν κόσμο αλλοτινό. Ένα πλοίο που μοιάζει σα να θέλει να αγγίξει τη θάλασσα, κι όμως κείτεται λίγα μέτρα μακριά της θυμίζοντας το παλιό λιμάνι που φιλοξενούσε αυτή η γη. Και πιο δίπλα, ένα αυτοκίνητο, δαρμένο από τα κύματα της θάλασσας, έτοιμο να βουτήξει στα θολά νερά της, μαρτυρώντας εγκατάλειψη (ή μήπως κάποιο ατύχημα;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου