Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες...

Το γράμμα

Η προσωπική ιστορία ενός ανθρώπου ξεδιπλώνεται μέσα σε
δύο γράμματα ανορθόδοξα πεταμένα στους πρώην χώρους εργασίας του λιμανιού. Πώς βρέθηκαν αυτά τα γράμματα εκεί; Πώς η ζωή εκείνου του ανθρώπου να συνδέεται με το χώρο και τι απέγινε αυτός; Πώς ένα ερωτικό δράμα, όπως περιγράφεται, μπορεί να "χωρέσει" στους τέσσερεις τοίχους ενός γραφείου;

Κι όμως, είναι η μόνη ανθρώπινη
ιστορία
που περιγράφεται σε αυτόν τον κατά τα άλλα αόριστο χώρο,
με την πανδέγμονα θάλασσα και τις ακτές της να αφηγούνται σιωπηλά πλήθος
ιστοριών που χάθηκαν στο κύμα και στον άνεμο...

Τα εγκαταλελειμένα γραφεία


Τα ερείπια (πλοίο, αυτοκίνητο)


Ερείπια παλιάς μνήμης που η σκουριά κατατρώει την ύλη τους. Σαν δίπολο, σαν μαγνήτες μιας έλξης ζοφερής, σαν συντρίμμια που περικλείουν έναν κόσμο αλλοτινό. Ένα πλοίο που μοιάζει σα να θέλει να αγγίξει τη θάλασσα, κι όμως κείτεται λίγα μέτρα μακριά της θυμίζοντας το παλιό λιμάνι που φιλοξενούσε αυτή η γη. Και πιο δίπλα, ένα αυτοκίνητο, δαρμένο από τα κύματα της θάλασσας, έτοιμο να βουτήξει στα θολά νερά της, μαρτυρώντας εγκατάλειψη (ή μήπως κάποιο ατύχημα;)

Τα έγγραφα

Χαρτιά πεταμένα, τσακισμένα, ημερολόγια και θύμησες παλιές σε τέσσερα δωμάτια αφημένα στο έλεος του χρόνου, των ανέμων και της ανθρώπινης λησμονιάς.
Απομεινάρια μιας ζωής γεμάτης ένταση, καθώς ακόμα κινούνται στο χώρο τα φαντάσματα υπογράφοντας αποδείξεις, ανταποκρινόμενα στις επαγγελματικές τους ευθύνες, ζώντας την καθημερινή ρουτίνα της εργασίας. Πώς κατέληξαν όλα αυτά τα έγγραφα, τα σαφώς καθορισμένα,
προσωπικά και άλλοτε βαρυσήμαντα να υποπέσουν στη βαθιά αφάνεια της λήθης;